شب گذشت وطلوع نمود خورشید

شب گذشت وطلوع نمود خورشید

باز به چشم ترم نیامد خواب

تا سحر چشم من گهر بارید

شب شد از اشک دیده ام سیراب

              ****

بنگر  عشقت چه ارمغانم داد

چشمی گریان دلی که گردید ریش

جز تو آیا کسی در این دنیا

کرد جفا این همه  به یارخویش ؟

              ****

من به گریه جهان بسوزانم

گر که بازتو زمن جدا مانی

دل سپردم به تو ،  نمی دانم

از چه رو تو زمن گریزانی

              ****

مرده در من امید آزادی

گو که بی تو  چگونه پر گیرم ؟

با لب بسته می کشم فریاد

من چگونه زتو خبر گیرم ؟

              ****

خسته جانم   زغم شدم بی تاب

تا به کی درد خود کنم پنهان

دیگرم طاقت جدایی نیست

درد من را فقط تویی درمان

              ****

بی تو من در دیار تنهایی

مانده ام دل شکسته و غمگین

از تب داغ عشق می سوزم

با پیامی بده مرا تسکین

              ****

یک دم از یاد تو نیم فارغ

لحظه هایم زیاد تو سرشار

گرچه بی تو اسیر غم هستم

باغ ذهنم زتو بود پر بار

              ****

بی خبرمانده ام زتو ، بی تو

گم شدم در غبار تنهایی

مانده چشمان من به راه خیره

تا که شاید تو رفته باز آیی

    31/2/55 – لندن

بیگی ( سینا ) لنگرودی