بس که به دوش ِعاشقی بارغمت کشیده ام

بس که  به دوش ِعاشقی  بارغمت کشیده ام

ناله کنان  به هر طرف  از پی تو دویده ام

متاع ِ  بازار غمت   به  نقد  جان خریده ام

شکسته قامتم زغم    همچو کمان  خمیده ام

                &&&&&

بی تو بگو که تا به کی ناله کنم  چو نای نی  

صدای گریه ام زپی  بپیچد های وهای وهی

عمرگرانمایه چو که بی تو گذشت وگشته طی

تا ببرم غم  زدلم  ساقی  بده  تو جام می 

                &&&&&

آه که  نمانده  طاقتم   بار غم  تو  برکشم

از پی تو چو مرغ شب  ناله کنم  و پرکشم

خسته ام از تغافلت  بی تو کجا و کی خوشم ؟

همچو سپندی ام  ببین  از غم  تو برآتشم

                  19/1/93

بیگی ( سینا ) لنگرودی