نیایش نوروز

نیایش نوروز

از : دکتر محمدرضا عاملی تهرانی ( آژیر )
ای خدای ! که از برترینِ برتریها، به برترین برتری ، برتری ؛ به تو نماز آوریم به تو نیاز آوریم :
تا هر آن کس که سالها بر او گذشته و در آستانِ سالی نو به پیشگاه پرشکوه تو برپاست، به بزرگی خود ، به آن شگرف نیروی خود راهبر شوی .
تا رخ نپوشی، تو ای برترین بزرگ، ای زورمندترین توانا ، ای زیباترین هستی که چون تو رخ پوشی دیگر ما خود ، نه بینیم .
ای ، ز هر چه برتر ! تو خود مایی که خدایی . تو خدایی که خود مایی .
تو رخ پوشی، چه باشیم ؟ چو رخ پوشیم، چه باشی ؟
بی تو ، نه بزرگی هست که بزرگترین نیست . نه زیبایی هست که زیباترین، نیست. نه راستی هست که راستترین نیست .
خدا : با ما باش . تو همه چیزی ، باش که چیزی باشیم .
تا ایران باشد، تا ایران باشد، تا ایران باشد . ایران که جایگاه شناسایی تُست . ایران که جای، فرهنگهاست . ایران که جای مردهاست .
تو در ایرانی و ما ، در ایران ... گر ایران نباشد، دیگر ...
دیگر تا زیبایی پرستیم، تا نیکی آموزیم، تا دوست بداریم، تا مهر ورزیم . مهر ورزیم چون مهر به گلها، به سبزهها، به گیاهان، به جانداران، به زیبایان .
تا مهر پرستیم : مهر زیبا و رخشان را ؛ مهر پاسدار پیمانها را ؛ مهر پاسبان دودمانها را ؛ مهر پیروزگر سپاهیان را ؛ مهر هستی بخش ایران را .
تا خوب باشیم چون دریا : به خروشــیدن ، جوشیدن و بودن ، به کوشیدن و رفتن و نیاسودن .
چون کوه ، به آرامی و سنگینی و شکوه و بلندی . چون شیر، به سرکشی که به نیروی بسیار، غرش به نرمی کنیم . چون شاهین که فراز دوست باشیم و نیلگونی آسمان پرست . چون سرو ، راست و چون شراب خندان .
دیگر، تا بجنگیم که تو به ما هستی دادهای ؛ باید که باشیم که تو خواستهای ؛ باید که بجنگیم تا باشیم .
تا بسازیم، بیافرینیم . آفرینش از آفریدنی است ، همیشه و بیایست .
آن هستی که هست و به جنگ است ، آفریدن است ای آفریدگار و ما که هستیم ؛ آفریدهای هستیم و چون خواهیم باشیم ، جنگندهای آفریدگار .
به جنگ آفرین که به جنگ است جهان آفرین . به ما آفرین که بجنگیم هم چنان .
دیگر تا به راه نیاکان باشیم و به یاد نیاکان ؛ تا چون به فروردگان به فراز آیند و بر ما نگرند، نگران نشوند . بدانند که به خوی ایشانیم و به سوی ایشان . به نیکی یادشان کنیم و به کوشش ، یادشان در جهان بر جای داریم .
دیگر تا شاد باشیم ، به هر کار . پیروز باشیم ، به هر پیکار . سرباز باشیم به جنگی مدام ، به راه ایران .