نویسنده: عبدالله مرادعلی بیگی( سینا) لنگرودی - ۱۳٩٦/٤/۳۱ همه عمر صرف کردم ره ی عاشقی و مستی و زفیض عشق رستم زفسون خود پرستی هان چه آیتی تو ای عشق که نهایتی نداری زکجایی و چه هستی ؟ که چنین به دل نشستی دل و دین و عقل هرسه زکفم ربودی رفتی ره ی هرصلاح ببستی همه را به چیره دستی دل و جا,کردم,عاشقی,مستی ...ادامه مطلب